پرچم عشق همین گوشه پیراهن توست

گاهی لازمه یه عمر بگذره تا قلق زندگی کردن دستت بیاد، بعد بیای از اول شروع کنی و زندگی رو با علم به دست اومده ات زندگی کنی! اما این یه عیب بزرگ داره، اونم اینه که ما فقط یه بار زنده ایم! چقدر از حرفا رو نگفتیم، چون احساس میکردیم گفتنش سخته، ناممکنه، پر از احتمالات مختلفه! چه کارهایی که باید انجام میدادیم اما ندادیم چون احساس میکردیم شکست میخوریم، نمی رسیم، نمی تونیم!من دارم کم کم از ترسام عبور میکنم. حرفایی رو زدم که می ترسیدم از گفتنشون. میترسیدم قضاوت بشم، شکست بخورم، بهم بخندن، دستم بندازن، یا شاید عیبه، زشته! اما.... بعد از گفتنشون، انگار یه کوه رو از روی دوشم برداشتن! راحت شدم. انگار یه بغض گلوگیری رو بعد از سالها قورت داده باشم و تماااااام...چی شد؟ دارم زدن، تیربارانم کردن، کشتنم؟ نه... هیچکدوم از چیزایی که فکر میکردم اتفاق بیفته، اتفاق نیفتاد! برعکس دریچه های جدیدی از زندگی به روم باز شد. احساس کردم بزرگ تر شدم، قوی تر شدم... بعدش با خودم گفتم: فقط همین؟! یعنی این همه اون چیزی بود که ازش میترسیدم؟!باور نمیکنی، زندگی ساده تر از اون چیزیه که فکر میکنی. اینقدر برای خودت با احتمالات نیومده، سختش نکن! پرچم عشق همین گوشه پیراهن توست...

وقتی کسی رو دوست داری که اونم دوستت داره، شبیه اینه که دو نفر یه کش رو از دو سر بکشن. حالا خدا نکنه یه طرف کم بیاره و اون کش رو رها کنه. طرف مقابل سیاه و کبود میشه اما همش فقط این نیست! چون یه بار سیاه و کبود شده، دیگه ترسیده. دیگه ریسک کشیدن اون کش رو به جونش نمیخره. سخت بها میده به احساسش و رها میکنه و میره. سرشو میندازه پایین و به کسی کاری نداره. چه بسا منتظره کسی بیاد و بهش پیله کنه و از انزوا درش بیاره. راستش وقتی طرف مقابلت هم مثل تو سفت و سخت داره کش رو میکشه، این بازی ارزش ادامه دادن رو داره. ولی وقتی شل گرفته و هر لحظه ممکنه از دستش دربره، میترسی و چون قبلا این بلا سرت اومده، تو هم شل میکنی تا مبادا دوباره سیاه و کبود بشی. راستشو بخوای هیچ چیزی مثل بار اول ارزش امتحان کردن رو نداره. مثلا یه آهنگ جدید یا یه فیلم یا یه تفریح! تو چند بار میتونی یه آهنگ جدید رو بشنوی؟ خیلی خیلی که عالی باشه و دوستش داشته باشی، بعد از ده بار شنیدن، دیگه ازش متنفر میشی. گاهی با خودت میگی ای کاش ذهن ما هم مثل همین مرورگر یه حافظه کش داشت که میرفتم و خالیش میکردم تا ذهنم مجددا موقع شنیدن این آهنگ یا دیدن این فیلم یا تجربه عشق، براش تازگی داشته باشه و لذت ببری! حتما شنیدی که بعضیا وقتی بهت پیشنهاد دیدن یه فیلم رو میدن، بهت میگن ای کاش این فیلم رو ندیده بودم تا الان با تو میدیدمش! بعضی چیزا فقط یه باره. آره منم یه بار خواستم خودمو برای کسی بازگو کنم. شوق داشتم از اینکه بگم کی هستم و چی دلم میخواد. دوست داشتم بشنوم که اونم خودشو بازگو میکنه. که بگه کیه و چی میخواد. دوست داشتم دست دلمو بسپرم به دستش و خیالم راحت باشه از اینکه امانتدار خوبیه! روز و شبم شد فهمیدنش. اما نشد. همونقدر که من پرچم عشق همین گوشه پیراهن توست...

من خیلی خیلی کم پیش میاد از کسی خوشم بیاد. و وقتی از کسی خوشم بیاد، مدتهای زیادی باید فکر کنم تا به نتیجه درستی برسم. در تمامی موارد بخاطر کمرویی حرفی نمیزنم. خوشبختانه یه توانایی در من هست که تا چهره کسی رو میبینم، میفهمم آیا با این آدم به مشکل میخورم یا نه! نمیدونم چطور اما مثل یه هوش مصنوعی قدرتمند، به محض دیدن قیافه یه نفر، فورا اون چهره رو توی موقعیت های مختلف عصبانیت، ترس، اضطراب، خوشحالی، ناامیدی و حالت عادی قرار میدم و میفهمم توی اون موقعیت چیکار میکنه. البته این توانایی هرگز یه جواب روشن و واضح صد در صدی بهم نمیده اما با یه احساس قلبی مثبت یا منفی خودشو نشون میده! مثلا اگر منفی باشه، شاید نتونم بفهمم چرا منفیه! فقط میدونم منفیه. یا اینکه یه جای کار میلنگه. حالا بعد از اینکه چهره شناسی من جوابشو بهم داد، میرم مرحله بعدی که فکر کردنه. و این ممکنه ماهها طول بکشه. یعنی من سعی نمیکنم از طرفم اطلاعاتی به دست بیارم یا برم باهاش صحبت کنم. بلکه همه چیزو میسپرم به امان خدا! متاسفانه! بعدشم بخاطر کمرویی میزارمش کنار و کلا بیخیالش میشم. حالا البته میفهمم کارم اشتباهه! و مدتیه دارم با این کمرویی مقابله میکنم. چند وقت پیش من مدتهای مدیدی از کسی خوشم میومد ولی بهش نمیگفتم تا اینکه کلا از اونجا رفت و دیگه ندیدمش. اما با خودم گفتم بابا لعنت به این زندگی! چرا باید طوری رفتار کنم که بعدا حسرتشو بخورم! یه جمله محلی داریم که میگه، خداکنه آدم کرده پشیمان باشه نه نکرده پشیمان! این خیلی مهمه که بعدا حسرت اینو نخوری که ای کاش فلان حرف رو میزدم یا فلان کار رو میکردم. خلاصه من با کلی خجالت و بگم نگم رفتم و بهش پیام دادم که اگه مایل هستی بیا در مورد ازدواج با هم صحبت کنیم. حالا این خانم بر پرچم عشق همین گوشه پیراهن توست...